Vandaag kwam er post. Echte post, geen reclamefolders. Een postkaart uit Turkije. Van een oude vriendin van mij, die ik al jaren niet meer heb gezien. Van 30.01.1995 tot 24.03.1995 hebben we samen gewerkt. Ik mocht toen stage lopen waar zij werkte, in Zwitserland, aan het meer van Zürich. We waren net zusjes. Mijn grootmoeder kon ons later op de foto’s niet van mekaar onderscheiden.
En nu een kaart, opeens. En het voelt direct weer vertrouwd. Ze is samen met een vriendin op vakantie in Turkije, en ze had mijn adres nog bewaard. Als ze terug is in Zwitserland bellen we eens en praten we bij, over 18 voorbije jaren.
Leuk 🙂
Dank je wel, trouwe lezeres. Ik vond het een mooi en bijzonder cadeau, een berichtje uit een vroeger leven.