Het duurt even voordat je er bent. Ik moet bekennen dat het al lang geleden was dat ik voor het laatst het eiland Tholen bezocht. Oh, en wat heb ik genoten van de reis over de Oesterdam, een streepje weg met aan weerskanten water, de trage windmolens, het stille natuurgebied, stukken met aan je linkerhand (als je op de heenreis bent) goudgeel duingras dat haast aan de roomwitte wolkjes kan tippen. Land en hemel vloeien in elkaar. Een wijds landschap, een soort van geruststelling, berusting voor je ogen, opeens verlost van een overmaat aan prikkels. Water en land. Land en water. En af en toe koeien.
Op weg naar St. Annaland. Weer een dag met de bus. Weer een dag midden in het leven, dicht bij de mensen.
Dit ziet er gezellig en geanimeerd uit, de Biblioservicebus als waar mobiel service en ontmoetingspunt
Mooi verslag en prachtige foto’s weer hoor. De rest hoor of lees ik allemaal nog wel.
Bedankt Fabiola!