‚Ga je ons missen?‘
‚Ja, ik mis jullie nu al.‘
Er was taart en een reuze bos bloemen die te groot was voor mijn fietstassen. Er waren wenskaarten en een boekenlegger met lezende vrouwen (geen idee hoe ze erbij kwamen), er waren heel veel lieve en warme woorden…
Vandaag was het ook een soort van afscheid van de collega’s uit de boekhandel (ik zie jullie binnenkort weer).
Besey die mijn ‚coach‘ is geweest het afgelopen jaar en drie maanden en mij met veel geduld en nog meer humor heeft ingewerkt, ontbreekt op de foto’s, net zoals Brian, the one and only, want zij werkten vandaag in Souburg. Ook Carla was al op weg naar de Kanaalstraat, zoals altijd. Cas was er wel, Ger ook, Ger die me altijd heel makkelijk kon vergeven dat ik niet kon tellen. En Ron was er ook. Marileen kennen de meesten van de e-book campagne, Ellen kwam op haar vrije dag nog even langs, Ria zag er prachtig uit in haar mooie jurk, Marianne was ziek, van Nel had ik al eerder afscheid genomen, Leni met haar sprookjeskoffer en Peutertje Luister, Denise van de VoorleesExpress en lieve Eva. De afgelopen maanden waren mijn donderdagen donderdagen met Do, gelukkig ook vandaag…Er is in feite nog maar een klein groepje over. In officiele statements en berekeningen worden 7 punt nog iets ft’s gehanteerd die mee mogen naar de nieuwe organisatie, nog eens 7 punt nog iets worden overtollig, je vergeet dan al snel dat het om echte mensen gaat, mooie mensen, mensen met toekomstplannen en dromen, mensen met een groot hart en een enorme kennis, mensen met 30 – 40 jaar ervaring. Ze werden vandaag extra beveiligd, terecht, geen vijandige overname vandaag, geen inval. Vandaag (nog) even niet. Vandaag was een mooie dag, een dag om in te lijsten, een dag met een gouden randje, een dag met een lach en een traan.
Ik ben iedereen ontzettend dankbaar. Ik mocht in het warme nest dat Bibliotheek Vlissingen heet meer dan een jaar werken en leren en me thuis en welkom voelen. Onbetaalbaar. Er is altijd wind, hier aan de kust, en de bibliotheek Vlissingen en Souburg zijn in zwaar weer terechtgekomen. Ik wens ze van alles het beste, heel veel liefs en sterkte! #Luctoretemergo
Mijn bezondere dank ook aan Kees Hamann die mij een schuilplaats bood toen ik hem hard nodig had en die een aanbevelingsbrief voor me schreef die ik misschien helemaal niet verdien.