Cultura Ede is vandaag de navel van bibliotheekland. Hashtag route2020 laat trends en quotes zien op weg naar de toekomst. Bewegwijzering. Mensen die ik tijdens mijn stage heb mogen ontmoeten presenteren projecten/ideeën/nieuwe wegwijzers, initiatieven waarbij Erik Boekesteijn als wegbegeleider gevraagd was en iets kon betekenen.
Durf te doen.
Durf te falen.
Durf te dromen.
Durf te durven.
Een mantra waar we al jaren mee bezig zijn. Herhalen, herhalen, herhalen, wachtend op het magische effect. Op onze huidige reis aangevuld met:
Begint eer je bezint.
Maar waarom is dit toch zo moeilijk? Waarom moet het in de praktijk toch vooral een succesverhaal zijn, bij voorbaat. In vacatures wordt gezocht naar kanjers, toppers, professionals, niet naar prutser, treuzelaars, dromers, uitvinders, uitprobeerders. Bij ‚wij verwachten‘ staat ook nooit: durf op je bek te gaan. Zoiets klinkt alleen verheven en nastrevenswaardig als het tijdens een grootschalige bijeenkomst wordt geroepen en op social media gretig wordt gedeeld. Of denk aan een quote als: ‚zeggen dat je het niet weet is al een grote innovatie‘! In de praktijk is zoiets niet zelden reden genoeg om door een concurrent/collega/betweter rechts te worden ingehaald. Maar dat weet Prinses Laurentien misschien niet. Toch heeft zij gelijk, en laat één ding hier heel duidelijk zijn, ik ben altijd weer en altijd opnieuw onder de indruk van haar gedrevenheid, passie en van haar verhaal. De praktijk is helaas (nog steeds) anders. Banen verdwijnen, niet alleen in de biebbranche maar ook hier, vraag het aan Frank Huysmans, hij kent de cijfers. In tijden van een verhoogd risico op ontslag of op overtollig verklaard worden, maakt een veilige omgeving deel uit van het verhaal.
En zo bereik ik via een hele omweg weer Erik. Toen ik al haast geen hoop meer had dat het nog voor mijn verhuizing ging lukken om een evaluatiegesprek (n.a.v. mijn stage) te voeren, kwam een berichtje: a.s. vrijdag 12.00 lunch in Rotterdam, gezellige huiskamer en nieuwe stationsbieb? Ik had dus tijd genoeg om over mijn evaluatie na te denken. Wat doet Erik anders? Waarin onderscheidt hij zich van andere coaches? In eerste instantie door geen coach te zijn maar een partner, een partner die meedenkt zonder (voor)oordeel, een sparringpartner, een partner die heel goed kan luisteren en de juiste vragen kan en durft te stellen, een partner die niet van tevoren al denkt te weten wat voor hem/haar het beste is, die met een koffertje kant en klaar aanbod aan komt zetten en zegt: je mag kiezen uit optie a, b of c. Hij is niet iemand die, omdat hij bepaalde producten aan de man/vrouw moet brengen, al een eigen plan heeft ontwikkeld om de vraagsteller in de juiste richting en naar de juiste oplossing te begeleiden. Erik creëert, waar hij ook komt, een veilige omgeving die waarborgt dat energie en ideeën vrij en ongehinderd kunnen vloeien, dé voorwaarde om het beste in iedereen naar boven te laten komen zonder angst en zelftwijfel, die ook in moeilijke omstandigheden en situaties de spagaat bewerkstelligt om én de feiten serieus te nemen én mensen een verhaal over zichzelf en hun toekomst te laten vertellen dat een gezamenlijke en betere toekomst maakbaar(der) maakt. Vaardigheden die moeilijk meetbaar zijn. Je moet het zelf meemaken.
Dat neem ik mee, en daarnaast een onbetaalbare vriendschap. Ik lees dat SPN, VOB en KB de route voortzetten, hopelijk niet zonder iemand als Erik Boekesteijn, want mensen al hij maken het verschil.
In de nieuwe stationsbieb was na onze lunch een medewerkster aanwezig. Uiteraard kwamen we direct met elkaar in gesprek. Een collega naar mijn hart, over drie weken gaat ze met pensioen, maar dat weerhield haar niet om vol blijdschap, openheid en passie over haar werk te praten. Aanstekelijk. Dank voor de gastvrijheid en het cadeautje! En van harte bedankt, Erik Boekesteijn, die het 6 maanden met mij heeft volgehouden en ondanks een enorme werkdrukte altijd tijd had, tijd maakte, voor vragen en een collegiale uitwisseling!
