Dame in witte kleren
Met uw witte parasol
In de mooiste tuin –
Ik wilde u wat zeggenIk kwam dichterbij
U bewoog zich niet
U verging zachtjes
In verf en lichtAchter mij zei de man:
Mijn naam is Claude Monet
Ik schilderde haar in 1867
In Ville d’Avray, zei hijZe was toen amper 30 jaar
Man wat hadden we een zomer!
Ze stierf in 1877, zei hij,
Aan de tering. U kwamPas 30 jaar later ter wereld
Zei hij
… en omdat dit gedicht van oorsprong in het Frysk is ook nog eens in zijn oervorm
Dame yn wite klean
Mei jo wite parasol
Yn ‚e moaiste tún –
Ik woe jo wat sizzeIk kaam tichteby
Jo ferweechden net
Jo fergongen súntsjes
Yn farve en ljochtEfter my sei de man:
Myn namme is Claude Monet
Ik skildere har yn 1867
Yn Ville d’Avray, sei erHja wie doe amper 30 jier
Man wat hiene wy in simmer!
Hja stoar yn 1877, sei er,
Oan de tarring. Jo kamenPas 30 jier letter op ‚e wrâld
Sei er
(De titel van het boekje is op zichzelf al een gedicht. ‚Alles begint bij de dingen‘ van Theun de Vries, Querido 2004)
Mooi, héél mooi @->–
Ik ga weer eens proberen of het lukt, een reactie te plaatsen.
Heerlijk, die poëzie op woensdag. En dan nog wel een van oorsprong Fries gedichtje. Bijzonder ding. Waar het begint 😉
@Dina-Anna @Monique Ben blij met jullie reacties. Al zoekende naar gedichten en gedichtjes of gedachten voor poëzie op woensdag kom ik mooie dingen tegen. Het is fijn om ze te delen. Het is een begin.