Inventarisatie

Laten we de week goed beginnen. Opgeruimd staat netjes. En de eerste logische stap voordat je begint spullen weg te gooien, is een inventarisatie. Met cijfers kun je aan de slag. Cijfers geven je handelen een richting en een doel. Je bent als het ware wetenschappelijk bezig.

Tellen kun je alles. Alles wat je kunt zien. Het aantal stoelen, bureaus, computers binnen je bedrijf. En de mensen die voor je werken natuurlijk. Die zijn bijna net zo makkelijk te inventariseren.

Als u nog eens even uw aandacht wilt vestigen op het plaatje hier boven, kan ik u bijna horen roepen: ‚Een kind kan de was doen!‘ Het hoeft inderdaad niet altijd ingewikkeld. Een lijstje met keuzemogelijkheden volstaat. 5 keuzes zijn in dit geval behoorlijk veel. Er is goed over nagedacht. 5 keuzes om aan te geven hoe u een ondernemen het liefst wilt verlaten. BAM! Een geniale set. Meer vrijheid, meer medezeggenschap, meer welwillendheid kan gewoon niet. Als er een Nobelprijs bestond voor dit soort dingen, dan wist ik het wel.

Dus ik kies gewoon wat het best bij mij past, zet een vinkje en klaar. Als PDF-document stuur ik het op naar meneer Frans … , oke Frans is een volstrekt onbekende voor mij, ook zijn email adres zegt mij absoluut niets, maar ik vertrouw erop dat mijn persoonlijke gegevens bij een ‚onafhankelijke buitenstaander‘ in goede handen zijn. Misschien kan Frans dankzij mij ook weer een waardevolle bijdrage leveren aan andere buitenstaande onderzoekers en inventariseerders. Wie weet? De locale uitzendbureaus of headhunters of belastings- of verzekeringspopulatie of www.hulpvoorwerkzoekende.nl of coaches van allerlei couleur zijn met dit soort data ook weer een stukje verder.

Ach, ik weet niet of de provincie en alle volksvertegenwoordigers die voor nieuwe kerntaken hebben gekozen, ook maar een idee hebben van al dat moois wat wij ervan maken. Dat is dan weer het nadeel van alleen maar naar cijfers kijken. Je ziet het gehele plaatje, de menselijke dimensie niet. Dat is zo jammer, want je mist zoveel.