Novembermist

Eigenlijk is het van dat soort weer waar je niet werkelijk vrolijk van wordt. Koud en vochtig. Geen stukje hemel te zien. Mist. Maar het is bijna altijd goed weer voor een rondje hardlopen. En dat deed ik gisteren. Samen met G. ging het vanaf Vlissingen via Dishoek naar Zoutelande, over duinen en door het bos. De zee kon je niet zien, alleen vermoeden, en regelmatig was er een scheepshoorn ergens vanuit de mist de horen. Bijna niemand die je tegenkwam, met uitzondering van enkele moutainbikers en andere hardlopers. Het werd een geweldige duurloop van 16 km. Mijn trainer was content, en dan ben ik het ook. En voor je het weet ben je gewoon blij, midden in de mist.