Elsbeth, Ewoud en de KB

‚Ik heb me ingeschreven voor de workshop bij Ewoud Sanders. Heb jij tijd die dag?‘

‚Zullen we samen lunchen of om 16.00 afspreken?‘

‚Lunch is prima.‘

De afspraak stond.

Ik ging op weg naar Den Haag, afgelopen dinsdag, ik had er een dagje vrij voor genomen. De treinreis leek een beetje op een botervaart. Na negen uur reis je met korting, neem je een keuzedag van de NS of reis je, zoals ik, met een dagticket van AH. Vriendinnen op weg naar een dagje gezellig shoppen.

De grote letters van de KB zijn vanuit de trein bij aankomst op Den Haag CS aan de rechter kant goed te zien. Het gebouw zelf is eerder onopvallend tussen de anderen. Geen pompeuze ingang, een gewone draaideur. Ik heb nog ruim de tijd om de topstukken uit de collectie van de KB te bewonderen. Het Letterkundig Museum en het Kinderboekenmuseum passeer ik automatisch, en ook hier neem ik een kijkje. Ik besef dat ik hier veel meer tijd voor in moet plannen, er valt zo ontzettend veel te ontdekken.

Om half een bij de Australian koffiebar. Stipt op tijd verschijnt Elsbeth Kwant, beleidsmedewerker van de KB, een jonge vrouw met rode wangetjes, vliegend van de ene naar de andere afspraak. ‚Ik weet dat je cursus om 14.00 begint, dus ik heb tot twee uur tijd vrij gemaakt‘, zegt ze met een stralende glimlach. Even in de rij staan bij La Place, het is spitsuur, haast alle tafels zijn bezet, behalve eentje voor twee, bij het raam. Buiten loopt Eric Sieverts langs.

Er gaan grote dingen gebeuren in de KB, Elsbeth is daar als sinds 2011 mee bezig. BNL, SIOB en KB onder één dak. Alweer een fusie! Ik moet bekennen dat ik over fusie en procesbegeleiding en alle bijbehorende ongemakken nauwelijks meer onbevooroordeeld kan praten. Elsbeth toonde oprechte belangstelling in ‚mijn verhaal‘. Niet omdat het haar ‚trucje‘ was, niet omdat je zoiets leert tijdens een coaching in gesprekstechnieken, zoiets is makkelijk en snel te doorzien. Zij stelde vragen uit echte belangstelling, vanuit een open mind en een natuurlijke nieuwsgierigheid voor haar werk en voor mensen. Zo voelde het. En het voelde wonderbaarlijk verfrissend en stimulerend.

„Innovatie. Ik heb nooit begrepen wat dat is.“

„Aan wie zou ik moeten vragen wat de openbare bibliotheek is?“

‚“Ik zit hier in Den Haag. Maar dat is niet de wereld. En dat is niet de bibliobus.“

Zomaar losse zinnen en vragen die mij nu al dagen bezig houden. Met vragen proberen tot een kern door te dringen en absoluut niet de indruk te willen wekken reeds alle antwoorden te hebben.

„Wat heb jij er nu voor gevoel bij als je aan de fusie van BNL, SIOB en KB denkt?“

Als de toekomst van de bibliotheken in dit land in handen ligt van mensen zoals Elsbeth Kwant heb ik er weer vertrouwen in.

 

P.S. De workshop van Ewoud Sanders over ‚Slimmer zoeken op internet‘  is aan te bevelen. Fijn dat er een boekje bij hoort, anders was het een teveel aan informatie geweest.