Sluis

Ik heb al een beetje wedstrijdervaring, maar eigenlijk ook weer niet. De afgelopen maanden heb ik 3 keer de 5 km in Bergen op Zoom (Kievitloop) gelopen, dat was het tot nu toe geweest. Vandaar dat er ook nog niet zo veel op mijn blog te lezen valt…

Afgelopen zondag ging ik voor het eerst voor een afstand van 10 km en dan ook gelijk voor 10,4 km, want dat komt in Sluis toevallig zo uit. Ik voelde me goed voorbereid, ik had tijdens de training al vaak rondjes van 10 km gelopen, ik wist dat ik het kon als alles goed zou gaan. Ik had zelfs mijn eerste intervaltraining op de sportbaan achter de rug, en met succes ook.

Samen met @ironblog vertrok ik ruim op tijd in richting Sluis, en in de auto begon ik al op mijn nagels te bijten en was ik voor mijn doen stil. Ja, het voelde anders dan anders.

In Sluis zijn op zondag alle winkels open, altijd, met als gevolg dat het er gezellig druk was, horden van mensen, de straten helemaal dicht en de parkeerplaatsen ook. Dat het afgelopen zondag prachtig weer was hoef ik niemand te vertellen, en het kleine stadje Sluis was overvol met dagjestoeristen, supporters en hardlopers…een feest!

Start was om 12.45, mooie tijd eigenlijk, niet te vroeg en niet te laat. Eerst liepen nog de kinderen, vervolgens de 5 km’s, daarna ik/wij, en weer een kwartiertje later begon de halve marathon. Het wachten op het startschot is best enerverend, en als het dan eindelijk zo ver is schrik je je een ongeluk, ik tenminste. Wellicht was het ook het teveel aan adrenaline, mijn coach en mijn co-coach hadden dat natuurlijk zien aankomen en al bij voorbaat hun best gedaan om kalmerend op me in te werken…’de ene wedstrijd is de ander niet, de ene 10 de ander niet, en omdat het 10,4 zijn moet je niet proberen een tijd onder de 60 min. te lopen, ga het ontspannen aan, je moet vooral genieten‘ enz. Ik knikte van ja ja, ik weet het.

Met startnummer 140 was ik er helemaal klaar voor. Vanaf het begin ging het goed, heel goed zelf, ik kon zelfs genieten van het mooie weer, de natuur om me heen, de mooie looproute… ik was ontspannen en gespannen tegelijk, ik kan niet zeggen dat het een makkie was, nee dat was het zeker niet, ik moest mijn uiterste best doen, vooral op de laatste km, maar ik haalde de finish met 00:58:05!! PR!! Zo blij en zo trots op mezelf! Dat gevoel daarna is onbeschrijfelijk en onbetaalbaar!

En ook al moest ik het zelf doen, ik had het never ever kunnen doen zonder mijn trainer @ironblog (Günter) en mijn co-trainer @JoSo1963 (Joachim), reuze bedankt!!!!

Nu gaat het verder…met trainen…met schema’s…met intervallen. De volgende echte grote stap wordt de halve marathon van Eindhoven in oktober…weer een premiere…nog spannender…nog groter…maar gelukkig heb ik tot het zover is nog even de tijd 🙂