Tegen beter weten in wil ik op deze mooie zonnige zaterdag nog eens voortbreien op de gebeurtenissen rond de Zeeuwse Bibliotheek en de fusie met Scoop.

Wie de eerdere afleveringen gemist heeft, wat goed mogelijk is omdat de locale pers zich maar selectief met het nieuws bezig houdt, kan ik de volgende bijdragen van Edwin Mijnsbergen aanraden:

Ondertussen in Middelburg: bibliotheekvernieuwing als kind van de rekening

De ontwikkelingen bij de Zeeuwse Bibliotheek: oud-directeur a.i. Egas Repáraz spreekt

Gaat u vooral even zitten voor de speech van oud-directeur a.i. Egas Repáraz.

Toen ik deze voor het eerst las ging ik ervan uit dat er tenminste een storm in een glas water los zou barsten. Hier sprak immers iemand uit de ‚inner circle‘, iemand met kennis van zaken.

Maar wat gebeurde er?

Omroep Zeeland vond het een artikel waardig. Voor de rest was er stilte. Oorverdovende stilte.

Ondertussen is de grote ontstopper gearriveerd, interim-directeur nummer 3 voor wie goed mee heeft geteld.

De crisismanager heeft gisteren een gesprek gehad met de ondernemingsraad en het managementteam. Hij spreekt van een ‚plezierige sfeer‘.

Zo horen we het graag. Geen gezeur meer, geen gedoe. En waarempel, er komt beweging in de hele zaak, waarvan niemand kan begrijpen of verklaren hoe het eigenlijk zo ver heeft kunnen komen. Was er eind oktober nog sprake van een provinciale houding die ‚zeer kritisch ten opzichte van de huidige voorstellen‘ was wat betreft de frictiekosten, was er gisteren, op 8 november, live te volgen voor iedereen, vanuit de Provinciale Staten te horen dat een ‚op maat oplossing‘ onder handbereik was. Het ‚finale oordeel‘ wordt al volgende week, 15 november, bij de Statenvergadering verwacht.

Een krachtige onstopper, die bovendien als een uit de hoed getoverd konijn ten tonele verscheen, zorgt voor een snelle en krachtige afvoer. Tijdens dezelfde bijeenkomst van gisteren kwam dan ook de verrassende mededeling dat beide Raden van Toezicht (ZB en Scoop) aankondigden dat de geplande fusie per 01 januari 2014 haalbaar was.

Ook hier op volgend alleen een publicatie bij Omroep Zeeland :

Hoewel het fusieplan nog niet klaar ligt, een duidelijke visie over de richting van de twee instituten ontbreekt en de ondernemingsraden hun zegje nog niet hebben mogen doen, denkt De Bruijn dat anderhalve maand voldoende is om tot een fusie te komen.

Adrie de Bruijn zegt dat de sfeer tussen Scoop en de Zeeuwse Bibliotheek uitstekend is. Ook ontkent zij dat de ondernemingsraad op enig moment het vertrouwen in de raad van toezicht heeft opgezegd.

Dat noem ik grensverleggend! Alles een kwestie van anders denken, omdenken, feiten verdraaien en voila…. daar heb je ze weer… de plezierige sfeer. Geen wolkje aan de lucht. De miniopstand van personeel en OR heeft nooit plaatsgevonden.

Ik kan me voorstellen dat meneer de Reu het niet doeltreffender had kunnen verwoorden. Zijn gedenkwaardige overpeinzingen van gisteren dat er op weblogs en op twitter en misleidende sfeer gecreëerd wordt van ‚waarnemen en belevenis‘, zonder enige kennis van zaken, geeft me toch te denken. Ik wil u, geachte lezer, dan ook dringend adviseren om datgene wat ik hier ventileer uitsluitend als mijn weinig betekenende en subjectieve mening te willen zien, niet meer en niet minder. Maar iedere burger heeft recht op zijn eigen waarneming en belevenis, nietwaar?

Gelukkig zijn waarnemingen ook veranderbaar en van tijdelijke natuur. Zo kan b.v. een column van enkele maanden geleden nu opeens heel anders gelezen worden. Gisteren vond ik bij toeval deze: Ride for De Reu uit de PZC van 07.06.2013. Als je dan zo’n zin leest als:

Valsspelen is wielrenners niet vreemd

dan geeft dat toch een soort van berusting, berusting in een onontkoombare toekomst. Het was voorspelbaar ook. Meneer de Reu is aan de sprint begonnen, de laatste meters, de eindstreep is in zicht, de rijen gesloten… en het shirt van de winnaar is, zoals altijd, wit.

Zullen we de champagne alvast ontkurken?

Terwijl Middelburg de Nacht van de Nacht viert, kijk ik naar de cartoon van Cor de Jonge uit de PZC van vandaag en constateer ik dat het inderdaad een zwarte dag is voor de bibliotheek.

Een geval van slimme beeldvorming, van een nog slimmere tactiek, gecombineerd met Telegraaf journalisme van de onderste plank. We gaan niet in de aanval, natuurlijk niet. Dat zou motieven en persoonlijke belangenverstrengeling zichtbaar kunnen maken, en dat moeten we niet willen. Maar we kunnen diegenen die onze plannen in de weg staan een beetje bespottelijk maken. Als we de dwarsdenkers nu eens als komisch-naïeve figuren neerzetten, een beetje achterlijk ook, als zwart-wit denkers en zieners. Van mensen die eigenlijk niet meer van deze tijd zijn en die ook niet willen dat er iets verandert kun je niet anders verwachten dan dat ze mopperen. Maar moet je ze serieus nemen? Alsjeblieft, zeg! Ga even bij de achterdeur staan, vang enkele gespreksflarden op van rokende mensen en kom dan tot de conclusie dat de biebmensen vol achterdocht en weerstand zijn, en dat ze vooral niet WILLEN. Maak ze tot een karikatuur. Dat zal ze leren.

Wat een rare, eenzijdige manier van berichtgeving, wat een desinformatie en manipulatie van de openbare mening.

Ik heb geen idee wat de redenen hiervoor zijn, maar dat zo’n campagne niet toevallig gevoerd wordt weet ik wel zeker.

O ja, ik zou naast dat gele boek ‚Fuseren voor beginners‘ boven op de boekenkast nog een ander boek willen plaatsen, namelijk ‚Communiceren voor dummies‘. Dat had een belangrijke eerste stap kunnen zijn.