Het is nog niet zo ver. Maar toch…

Wellicht kwam het door de mist vanochtend dat alles er net iets anders eruit zag. Het was ook stiller dan anders, vanochtend tenminste. Het was alsof de stad al een winters jasje ging passen, alleen om te kijken hoe het haar zou staan. Ik vond het sprookjesachtig, een beetje het decor van een Dickens verhaal.

Vrije vrijdagen zijn mooi, zonder meer. Maar vrijdagen met de biblioservicebus zijn ontzettend leuk en gezellig. Het zijn heuse servicedagen die gepaard gaan met veel persoonlijke contacten, veel begeleiding en advies. Dankbaar werk, werk dat veel voldoening geeft.

Vandaag was het bovendien een prachtdag, een zonnige dag in november, een cadeautje.

En we waren niet maar eens ver weg.

Het was grijs en het was regenachtig, maar was het saai…? Nee.

Met dank aan Pieter.

‚Het is november en het regent‘, schrijft zo nu en dan een bijzondere vrouw die ik zeer waardeer.

Soms zorgt de regen voor prachtige plaatjes. Vandaag zorgde de maand november voor de eerste staartmees in mijn tuin. Altijd druk, de staartmees. En nee, geen tijd om voor een foto te poseren. Maar toch, welkom terug!