29 juni 2015 publiceerde Patrick een blog over de Jongerenvloer in bieb 010 en over Sabrina. Ik wou haar onmiddellijk leren kennen. Direct na haar vakantie was een ontmoeting met haar mogelijk en zaten wij, samen met Judith en Patrick, op een stralend zomerse dag op het dakterras van bieb 010, tegenover de Markthal, van een lekkere lunch en Sabrina’s verhaal te genieten.

Continue reading →

Het land ligt plat. De politiek ook. Iedereen op vakantie.

Iedereen?

Niet iedereen. Bij de Provincie Zeeland zitten ijverige ambtenaren…

Nee, dat klinkt raar.

Bij de Provincie Zeeland zijn ambtenaren ijverig bezig met het produceren van memo’s. Geen tijd van het jaar, behalve missschien nog de laatste dagen voor de kerstvakantie, die beter geschikt is om gevoelige, ietwat ongemakkelijke dingen onder handen te nemen en zo snel en onopvallend mogelijk af te handelen. Continue reading →

Ik ben niet boos.

Soms ben ik dat wel, maar dan gaat het over andere dingen, belangrijkere dingen, daar wil ik het in een volgende post over hebben.

Ik zal het kort houden, maar misschien neemt u er toch liever een glaasje water bij. Het is er het weer voor om goed te drinken.

Erna Winters reageerde, als voorzitter van de  Innovatieraad, op een kritische bijdrage van Irmgard Bomers n.a.v. de ontwikkelingen of beter de stilstand  rond het InnovatieDoeDagproject Gevonden! van afgelopen jaar.

Hier de andere kant van het verhaal, een reconstructie:

20/21 mei 2014: Tijdens de 2e InnovatieDoeDag(en) wordt het project Gevonden! geboren

28 augustus 2014: De werkgroep komt voor het eerst bijeen om het plan verder te ontwikkelen, nadat Gevonden! tot één van de uitverkorenen werd verklaard die door de Innovatieraad middels  een geldbedrag van 2500 euro ondersteund worden. Er volgen meedere bijeenkomsten, waarbij ook onze ‚peetvader‘ Frank Huysmans aanwezig is.

20 November 2014: Het lukt de werkgroep, precies binnen de deadline van slecht enkele weken, in Utrecht een kant- en  klaarproduct te presenteren dat door de aanwezige leden van de Innovatieraad, onder voorzitterschap van Erna Winters, met groot enthousiasme ontwangen wordt. Ja, men wil ermee doorgaan. Er werd gepraat over een uitbreiding naar de landelijke PSO’s: Friesland, Zeeland, ProBiblio. Een mooi resultaat naar weken van hard werk. De groep geeft unaniem aan, op dit punt haar opdracht als afgerond en geslaagd te beschouwen en het samen ontwikkelde en uitgewerkde product aan de innovatieraad te overhandigen, bij wijze van cadeau. Herhaaldelijk, want daarin ligt de kracht nietwaar, wijzen wij er als groep op, dat voor ons daarmee de laatste stap in het proces gezet is. Of wij misschien een eerste pilot nog wilden begeleiden?, was de vraag van de ‚jury‘. Ja, dat was denkbaar.

19 februari 2015: Tijdens de afsluitende borrel van alweer de volgende InnovatieDoeDag informeerde Jacques Malschaert volstrekt onverwacht bij mij naar de vorderingen van Gevonden! Ik herinnerde hem aan het feit dat onze afspraken van november toch net iets anders waren geweest. Omdat Frank Huysmans op dit moment reeds de Innovatieraad had verlaten, gaf Jacques te kennen dat hij het stokje van Frank wel over wou nemen en daarmee ook het heft in handen. Of ik hem nog even een lijst met mailadressen wilde sturen, zodat hij met iedereen uit de groep contact op kon nemen? Uiteraard.

20 februari 2015: Een keurige lijst met mailadressen wordt naar Friesland verstuurd. Bovendien een korte info aan mijn Gevonden collega’s, dat er nu opeens weer beweging in zit. Verrassing alom.

12 mei 2015: Na maanden van absolute stilte, er kwam noch een bevestiging over de ingang van mijn adressenlijst, noch een andere reactie van wie dan ook binnen de Innovatieraad,  de volgende mail van Adeline (SIOB):

„Vorig jaar hebben jullie met een groepje geld gekregen voor ontwikkeling van het idee ‘gevonden!’. Jullie kregen toen ook een bedrag voor een proef bij Theek5 en Zeeland.
Kan je me vertellen wat daarvan de stand van zaken is?
Ik hoor graag van je voor het eind van de week, gezien de op handen zijnde innovatieraadbijeenkomst.“

Dat was zo’n beetje het moment waarop mijn broek afzakte.
Het gaat dus niet om verkeerde verwachtingen, niet om te hoge verwachtingen wat ons eigen product en/of de mogelijkheden van de Innovatieraad waren en zijn. Mijn ontnuchtering en teleurstelling komt puur voort uit de structurele non communicatie vanaf november 2014 tot nu. De reactie van Erna Winters is een haast tragikomisch vervolg hierop. Zij veronderstelt tè hoge verwachtingen als bron van boosheid en frustratie,, en, omdat de diagnose bekend is, komt zij dan ook direct met een geneesmiddel: een werkgroep die zich bezig houdt met het verwerken en evalueren van mislukte innovatieve projecten. Daar is Irmgard, en zonder twijfel ook de rest van onze groep, van harte welkom!

Terug naar onze schitterende, avontuurlijke reis. Kom je,  Annemarie?